Biluztu naizen arren

zama daramat sorbaldetan.

Iraganaren beso astuna

lepotik tiraka.

 

Egunak aurre hartu dit;

oraina zoru ezegonkor bihurtu da;

eta ni, luma berrien zain.

 

Arnastutako itsas haizeak

sendatuko dizkit minak,

kresalak azal bihurtuko orbainak.

 

Ez dut eraikiko zorionaren

atean harresirik,

ametsek leihoa zabalik dute oraindik.

 

Nire irrikek ez dute

lehen bezain altu

hegan egiteko ahalmenik.

 

Berunezko oinetan

daramadan lohiak

maiz ez dit utziko

oinak lurretik askatzen.

 

Egunak aurre hartu dit;

geroa oihal ilun batek estali du

eta ni begi berrien zain.

 

Arnastutako itsas haizeak

sendatuko dizkit minak,

kresalak azal bihurtuko orbainak.

 

Ez dut eraikiko zorionaren

atean harresirik,

ametsek leihoa zabalik dute oraindik.